Η Αμβροσία

ΑΜΒΡΟΣΙΑ

ΑΜΡΟΣΙΑ = α στερ. + βροτός

Βροτός = θνητός

Βρώση = η τροφή των βροτών, των θνητών

Αμβροσία = η τροφή η παραγόμενη εκ της αθανασίας και όχι εκ του θανάτου.

* Η τροφική αλυσίδα που γνωρίζουμε, στη γη, είναι το αποτέλεσμα της αμαρτίας και προϊόντα θανάτου. Οι δικοί μας επιστήμονες όντας θνητοί και κατοικώντας μέσα στον θάνατο, προσπαθούν να εξηγούν και να ερμηνεύουν την ζωή του Σύμπαντος με ψεύτικες ιστορίες, έχοντας ως πρότυπα όσα βλέπουν στην πεθαμένη γη. Πιστεύουν ότι για να υπάρχουν ζώντα όντα σε άλλους πλανήτες θα πρέπει αυτά να μοιάζουν στα δικά μας και να έχουν την γήινη φύση τους. Έτσι εγωιστικά και εντελώς λαθεμένα, ανεβάζουν τα ψεύδη του κόκκου μας στους απέραντους κόσμους των ουρανών. Από τον εδώ θάνατο συμπεραίνουν, ανόητα, ότι το ίδιο θα γίνεται οπουδήποτε υπάρχει ζωή στον ουρανό. Κρατώντας δε αυτήν την ιδέα στην βάση της γήινης επιστήμης γίνονται η αιτία που οι θεωρίες και οι πράξεις τους πέφτουν πάντα στον γκρεμό που αυτοί δημιουργούν με τον αμετακίνητο υλικό προσανατολισμό. Θα αγνοούν διαρκώς την αλήθεια όσα διαστημόπλοια και αν στέλνουν έξω στο Διάστημα σε πανάκριβες εξερευνήσεις.

* Στο Σύμπαν κατοικούν οι άγιοι άνθρωποι της αιωνιότητας, στην γη διαβιούν οι άρρωστοι και στην κόλαση οι νεκροί και πολύ δαιμονισμένοι. Οι 3 αυτοί κόσμοι είναι ασύνδετοι μεταξύ τους και μόνον ιστορικά αναφέρεται ότι κάποτε, πριν 16.000 χρ. ήσαν όλοι μια κοινωνία αγίων η οποία γέννησε τους 2 κάτω κόσμους, εξαιτίας της διαβολικής μόλυνσης. Με την γέννηση των θανατηφόρων κόσμων χάθηκε η τελειότητα της ζωής στην βασιλεία των ουρανών. Οι ζωντανοί της απέραντης κοινωνίας των αθανάτων ΘΛΙΒΟΝΤΑΙ και ΣΥΜΠΑΣΧΟΥΝ στον πόνο των θνητών. Βλέπουν τα τραγικά αποτελέσματα στην κόλαση, την μη αναστρέψιμη εκεί κατάσταση και εστίασαν το ενδιαφέρον τους στην βοήθεια της γης, ώστε να μην πέσει στα χέρια του διαβόλου. Οι γήινοι μπορούν να επιστρέψουν στην αθανασία και προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζονται οι αθάνατοι στο Σύμπαν.

Την ζωή έχουν οι επουράνιοι, την θνητότητα οι γήινοι και την νεκρότητα οι κολασμένοι. Και οι μεν γήινοι αγωνίζονται να ανέβουν στην ζωή και οι νεκροί να απλώσουν την επικράτεια τους στη γη. Αν εμείς νικήσουμε τον θάνατο, δεδομένο γεγονός, τότε η γη θα επανενταχτεί στην βασιλεία των αθανάτων, ενώ οι κολασμένοι θα περιοριστούν ΤΕΛΙΚΑ στον μικρόκοσμο της δαιμονικής αιωνιότητας.

* Ο κόσμος μας απομονωμένος στην μοναξιά της καραντίνας βλέπει το ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και ως επιστάτης του θεού μόνον την ύλη μπορεί να διαβάζει, τις νοθείες των καθαρών.

* Οι γήινοι επιστήμονες αν είχαν την στοιχειώδη σοφία θα εργάζονταν να φανερώσουν τα δεινά της αμαρτίας που είναι τα αίτια της αύξησης του θανάτου και θα κατέγραφαν τις φανερές διαταραχές από την κακοποίηση του Αγίου Πνεύματος. Έτσι θα γίνονταν οι ερευνητές του θανάτου και θα είχαν τις αποδείξεις του κακού. Όμως στο σκοτάδι δεν υπάρχει φως και πως θα το δουν με τα κλεισμένα μάτια. Τελικά την καταγραφή του κακού κάνουν οι άνω άγιοι ενώ οι δικοί μας μπήκαν πιο βαθιά στην αμαρτία και εκεί ανάγνωσαν την υλική τους ταυτότητα, δέθηκαν μαζί της και από την αρχή έγιναν οι φορείς της αρρώστιας στην γη.

* Δεμένοι στον θάνατο εργάζονται τα του θανάτου, αυξάνουν το κακό και αδυνατούν να δούνε την έξω από τον θάνατο ζωή. Ως μπροστάρηδες οδηγούν την ανθρωπότητα πάντα από το κακό στο χειρότερο, γίνονται οι αγωγοί της εξάπλωσης της νόσου και είναι οι μόνιμοι εχθροί του καλού.

* Την ήδη αρρωστημένη φύση κακοποιούν περισσότερο με τα τεχνολογικά τους ευρήματα και όταν θελήσουν να βοηθήσουν τότε η ΑΣΕΒΕΙΑ τους προξενεί μεγαλύτερο πόνο. Αυτοί είναι οι σύμμαχοι του διαβόλου και η επιστήμη τους θα ξαναφέρει την 3η ΠΤΩΣΗ. Με τα ψεύτικα είδωλα σπρώχνουν την κοινωνία στον ΑΦΑΝΙΣΜΟ.

* Η διαβολή τους είναι τέτοια ώστε όσα βλέπουν εδώ θέλουνε να τα απλώσουν στο Σύμπαν και κάνουν την γη ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ του ουρανού. Δεν γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά και η φύση στη γη είναι αρρωστημένες και ανύπαρκτες εικόνες του θανάτου. Αγνοούν ότι ο θάνατος είναι μη φυσικό φαινόμενο και αφού εδώ τα ζώα τρώγονται στην γεννημένη ισορροπία της τροφικής αλυσίδας, το αυτό πιστεύουν ότι γίνεται όπου υπάρχει η ζωή.

* Πρέπει επί τέλους να καταλάβουν ότι τα πάντα στη γη είναι εκτός ζωής, παραφυσικά προϊόντα και αυτό να το δούνε όλοι. Οι της εκκλησίας ΠΟΤΕ δεν εννόησαν την ΠΤΩΣΗ του ΑΔΑΜ και μένουν καρφωμένοι σε πλανεμένες ερμηνείες, γιατί έτσι πάει ο δρόμος από την νύχτα στο ξημέρωμα.

*****Αφού λοιπόν στον ουρανό τα πράγματα είναι αλλιώτικα από την γη και το ένα ψάρι δεν τρώει το άλλο ας δούμε ποια είναι η τροφή των αθανάτων. Για να το δούμε θα ξεχάσουμε όσα γνωρίζουμε και θα αρχίσουμε από το μηδέν.

* _ιδού δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα, ό έστιν επάνω πάσης της γης, και παν ξύλον, ό έχει έν εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου, υμίν έσται εις βρώσιν.

_ και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και παντί ερπετώ έρποντι επί της γης, ό έχει εν εαυτώ ψυχήν ζωής, και πάντα χόρτον χλωρόν εις βρώσιν. Γένεσις Κ=Α…29-30.

Στο κείμενο παρατηρούμε ότι ακόμα και αν τα ζώα δόθηκαν η όχι ως τροφή στον άνθρωπο, αυτά είναι προς ΒΡΩΣΙΝ = το φαγητό των άρρωστων ανθρώπων.

Άρα το κείμενο αναφέρεται στον πεσμένο άνθρωπο και όχι στους κατοίκους της ΕΔΕΜ. Είναι δε τόσο φανερό γιατί τα πνευματικά σώματα δεν έχουνε ανάγκη την υλική διατροφή και μάλιστα τη σάρκα των ζώων. Οι άρρωστοι πάλι έφτασαν στην χειρότερη κατάντια να τρώνε τους εχθρούς τους, όπως οι κανίβαλοι.

Οι 72 μεταφραστές της παλαιάς διαθήκης δεν θα έκαναν ένα τόσο μεγάλο λάθος, αλλά έγραψαν την σωστή λέξη αφού η αμβροσία ήταν αδιάφορη στους σαρκικούς.

Με πρώτη ματιά φαίνεται ότι οι πνευματικοί στο σώμα άνθρωποι δεν τρώνε τα πεθαμένα και τέτοια είναι όλα όσα παράγει η φύση στη μολυσμένη γη. Οι καρποί των δέντρων, τα λαχανικά, τα ψάρια, τα κρέατα και τα πάντα στη γη όπως τα γνωρίζουμε είναι τα ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ.

Πως ήσαν πριν την μετάλλαξη??????

Το μήλο, το αχλάδι, το πορτοκάλι, το κεράσι, το σταφύλι??????

Η μηλιά, η αχλαδιά, η πορτοκαλιά, η κερασιά, η κληματαριά????

Τα δέντρα, οι θάμνοι, η χλόη, τα λουλούδια???

Το αρνάκι, το κατσικάκι, το κοτόπουλο, το μοσχαράκι?????

Πως ΗΣΑΝ?????

* Η μόλυνση αρρώστησε και μετάλλαξε εκτός από τον άνθρωπο και όλα τα άλλα όντα, πέτρωσαν και αυτά μαζί μας.

Η φύσις όλη συστενάζει εκ της αμαρτίας του ανθρώπου. Έτσι ότι βλέπουμε εδώ είναι παράγωγα μετάλλαξης και γεμάτα ύλη, φρακαρισμένα από τα πυκνά σωματικά.

* Η αλήθεια είναι τα αντίθετα των υλικών και λίγη φαντασία μπορεί να δώσει κάποιες οπτασίες των καθαρών τροφών.

Τα δέντρα μπορούμε να τα εννοήσουμε χωρίς τους σκληρούς κορμούς και τις χοντρές φλούδες, τα κλαδιά λυγερά και γεμάτα με φρούτα από χυμούς άλλης σύστασης, της ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ.

Τα ζώα ήσαν έτσι όπως δεν μπορεί κανείς να τα φανταστεί!!!!!!!!!

* Τα αγαθά της αμβροσίας δεν έχουν δαιμονικές συνθέσεις, είναι ζωικά και όχι θανατηφόρα.

Επίσης ΟΛΑ τα ΟΝΤΑ είναι ΑΘΑΝΑΤΑ και εξελίσσονται στο είδος τους σύμφωνα με την ανάβαση τους στις ανώτερες πνευματικές κοινωνίες. Η μείωση των σωματικών με την αντίστοιχη παραλαβή των νέων λόγων του Αγίου Πνεύματος, που ανανεώνει τα παλαιά, ανεβάζει τα όντα στους νοητούς κόσμους με την ανοιχτή προοπτική της αιωνιότητας.

Όπως αρχίζει να φαίνεται ούτε ένα ον δεν χάνεται ως προερχόμενο εκ της αρχέτυπης ουσίας του και

Ένα θανατηφόρο μικρόβιο πριν την μόλυνση του ήταν κάτι που έδινε ζωή, τώρα αφαιρεί ζωές γιατί στην μετάλλαξη του ανέμιξε ξένες προς αυτό αξίες οι οποίες δημιούργησαν την οξεία δράση.

Γράφω για τα μικρόβια γιατί ακόμα και στον μικρόκοσμο η τελειότητα της ζωής φέρνει την αγωγιμότητα της ΑΓΑΠΗΣ, η οποία συνδέει φιλικά όλα τα όντα μεταξύ τους και δεν υπάρχει ο εχθρός πουθενά.

Στην αγιότητα της Αγάπης υπάρχει η παραγωγική συνεισφορά. Αντί να τρώει ο ένας τον άλλον, εκεί το κάθε είδος δίνει και παίρνει ανταλλάσοντας τα αναγκαία έτσι που τα πάντα είναι χρήσιμα στον εαυτόν τους και στους άλλους. Αλλιώς η ύπαρξη τους θα ήταν άχρηστη ως μη κοινωνούσα και ο θεός δεν έχει δημιουργήσει εγωιστικές δυνάμεις μη ενωμένες σε απόλυτα παράλληλους δρόμους. Δηλαδή τα πάντα συμμετέχουν στην κοινότητα του Σύμπαντος και έτσι η δημιουργία συνθέτει μια πανσπερμία στον πανέμορφο ΚΗΠΟ του παραδείσου.

Ο Χριστός στον Μυστικό Δείπνο όταν μοίρασε το ψωμί και το κρασί είπε στους μαθητές Του.

λέγω δε υμίν ότι ου μη πίω απ`άρτι εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης όταν πίνω μεθ`υμών καινόν εν τη βασιλεία του πατρός μου.

Καινούργιο κρασί !!!!!!

Καινά όλα!!!!!!

Αυτός είναι ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΟΝΤΩΝ.

flox