ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

1) Εωσφόρος = έως + φέρω = ο φέρων την αυγή

Έως = αυγή, πρωί.

Είναι λάθος η ερμηνεία = ο φέρων το φως, γιατί αυτός ΠΟΤΕ δεν είχε το αληθινό φως, ακόμα και όταν ήταν πρώτος άγγελος, στη ζωδιακή σφαίρα των δικών μας αστερισμών. Είναι όμως αυτός που χάραξε την πορεία του κόσμου ώστε να ξημερώσει μια ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ.

Έγινε ο δημιουργός της ΥΛΙΚΗΣ ΑΥΓΗΣ = ο πρώτος διδάξας και οδηγός που έφερε την ανθρωπότητα στα καυτά χρόνια του θανάτου και της θλίψης που ακολούθησαν μετά την πρωινή ραδιουργία του.

Μια άλλη – διαφορετική μέρα = χρονική περίοδος = αστρική εποχή, στον κόσμο της ιεράς οδού των αγίων της βασιλείας των ουρανών. Την εποχή της μεγάλης θλίψης, του αφόρητου πόνου, του θανάτου και της γέννησης της Κόλασης = οι κολλημένοι στις υλικές πέτρες, τις βαριές και ασήκωτες, στον τεχνολογικό σκοταδισμό και την απομάκρυνση από την αιώνια αλήθεια του όντως φωτός, του θεού.

Όλα αυτά τα δημιούργησε απλά κοιτώντας ( επιστημονικά ) την ύλη ( = τα βαριά στοιχεία των ραδιενεργών ατόμων ), είδε την άφθονη φωτιά του δράκου, την έβγαλε έξω και μόλυνε όλους τους αγωγούς της Αγάπης του Αγίου Πνεύματος, τους οποίους γέμισε με τα πρωτοφανή μπερδεμένα δαιμόνια και έκλεισε την πορεία της αιωνιότητας, στα μέρη όπου έδρασε, κυρίως στην Κόλαση με απόλυτη φραγή, στη γη μερικώς και στον ουρανό ελάχιστα.

Όμως η νέα εποχή του θανάτου και της Κόλασης είχε παναστρική επίδραση και επηρέασε για 16.000 χρόνια, μέχρι σήμερα την αγιοσύνη της ιεράς οδού. Η εποχή αυτή ξεκίνησε στην πράξη ως γεγονός μη επιδιορθωμένου άμεσα, όταν η γη είχε αποικηθεί και τελειώνει σε λίγο χρόνο, με την απελευθέρωση του πλανήτη μας από τα διαβολικά δεσμά και την εξαφάνιση της Κόλασης εκεί όπου δεν θα μπορεί να την βλέπει ούτε ο Χριστός η άλλος άνθρωπος του Σύμπαντος.

Έτσι θα ξημερώσει μια ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ η οποία θα προσδιορίζει την καταπληκτική εξέλιξη του Σύμπαντος και θα δώσει άλλα ολοκαίνουργα και θαυμαστά χειροπιαστά θαύματα, των δημιουργών ΘΕΟΥ –ανθρώπου.

Συνέχεια

flox

2) ΣΑΤΑΝΑΣ η Σατάν = εκ του ρήματος σάττω + ανά (πρόθεση ).

σάττω = συσκευάζω, φορτώνω βαρέως, υπερπληρώ, αρματώνω,

συμπιέζω, συνθλίβω, συσσωρεύω, πατικώνω.

ανά = επί χρόνου = επανάληψη συνεχόμενη = πάλι = ανελλιπώς.

Σατανάς = ο άνθρωπος που δεν σταμάτησε ποτέ να φορτώνει τα γύρω του με την υλική συσσώρευση στις ψυχές των πνευματικών όντων. Αποτέλεσμα της επιχωμάτωσης ήταν η υπερπλήρωση του χώρου της Διάνοιας και στη συνέχεια του Νου και της Συνείδησης, σε σημείο μεγάλης συμπίεσης. Αυτή συντρίβει τις νοητές και φωτεινές αξίες, οι οποίες αντί να αποδώσουν τα φερόμενα εκ του Αγίου Πνεύματος άγια και καθαρά, για τέλειες εκφραστικές παραγωγές, λόγω της ακατάπαυστης υλικής αρματωσιάς, αυτές ενώνονται βίαια και ανάρμοστα με ασύνδετα λόγια – δεσμά και τοιουτοτρόπως γεννιούνται τα δαιμόνια. Αυτά ως παράγωγα τυχαίων και βίαιων ενώσεων είναι αδύνατον να αποφέρουν έστω και ένα αληθινό δημιούργημα και φυσικά γίνονται τα αίτια του απύθμενου ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ, της διαφθοράς των άλλων καθαρών και της τελικής παράλλαξης των λόγων του Αγίου Πνεύματος. Το οποίο μόλυναν με την ανατροπή της αιώνιας αγωγιμότητας των καλών γεννημάτων που είχαν δοθεί για όμορφα και θεϊκά προϊόντα. Αυτά τα μετάλλαξαν σε καταστροφικά, άγρια, θλιμμένα, πονεμένα, πεθαμένα και τελικά μη υπαρκτά γεννήματα. Τα όντως αιώνια και ζωικά είναι αυτά που θα έρχονταν αν δεν είχαν συντριβεί τα λόγια του Αγίου Πνεύματος.

Η Σατανική αυτή παρέμβαση έφερε τον θάνατο και τη θλίψη στον άνθρωπο ( της γης και της Κόλασης ), στη φύση και στα όντα της, γιατί τα δαιμονισμένα μπερδέματα σταμάτησαν την αγωγή της φωτεινής Αγάπης.

Το αποτέλεσμα της διαφθοράς του Αγίου Πνεύματος το βλέπουμε, το ακούμε το αισθανόμαστε το ζούμε στη γεύση των πατημένων, των πακτών = των αλλοιωμένων, που μυρίζουν ΣΑΠΙΟ, ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΠΟΝΟ, ΠΙΚΡΑ και πιάνουμε το θάνατο με τα χέρια μας, τον αγγίζουμε και υποφέρουμε με βογκητά το Χάρο που θερίζει τα υλικά κορμιά ανελέητα.

Όλα τα δεινά τα έφερε ο Σατανάς = ο απόλυτος υλιστής, ο συνωμότης που με τα ψέματα του μας παρέσυρε στην κατηφορική του δίνη και θέλει τη γη δική του για να απλώσει την Κόλαση και εδώ.

Αυτός αρμάτωσε τους συνεργάτες του με τα πυρηνικά όπλα και ποδοπάτησε τα αμόλυντα με τα Τραγίσια πόδια του και τελικά έγινε ο δημιουργός ΕΝΟΣ ΜΑΥΡΟΥ ΚΟΚΚΟΥ μέσα στην απέραντη και άσπρη αμμουδιά της Συμπαντικής κοινωνίας.

Όμως όσο και αν προσπαθεί, όσα ψέματα λέγει, και δαιμόνια γεννάει

Η ΓΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ…….

flox

3) Ο παλαιός των ημερών.

Οι λέξεις αυτές φωτίζουν ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο που δημιούργησε ένα τόσο μεγάλο κακό στην ανθρωπότητα. Στην Συμπαντική κοινωνία, αφού ο μαύρος κόκκος, ο βαρυφορτωμένος, βρίσκεται μέσα της και βλέπουν, παρακολουθούν και θλίβονται μαζί μας όλοι οι κάτοικοι στα ουράνια.

ΗΜΕΡΕΣ = οι Συμπαντικές, αστρικές ΕΠΟΧΕΣ = οι αλλαγές που έγιναν απαρχής της δημιουργίας έως τώρα.

Και αφού το παρελθόν πάει απείρως προς τα πίσω είναι λογικό να πούμε ότι οι ανανεώσεις του Σύμπαντος και οι πορείες των όντων αυτού θα είναι αμέτρητες και σύμφωνες με τις ανακάμψεις του ΠΑΤΕΡΑ επί των παλαιών τα οποία καινούργια αναποιεί.

Εγώ, γνωρίζω τουλάχιστον την τελευταία και προηγούμενη του θανάτου ΕΠΟΧΗ = της Ιεράς οδού και του ουράνιου ΟΛΥΜΠΙΣΜΠΥ των αγίων για την ανάβαση στην κορυφή της Αποθέωσης.

Ο διάβολος λοιπόν δεν είναι ένας άνθρωπος πρόσφατα γεννημένος, κάποιος που ήρθε στη γένεση, εμψυχώθηκε και κατατάχτηκε στον δεύτερο κόσμο, τον Συμπαντικό. Δεν τον δημιούργησε ο θεός και τον έστειλε για να αναστατώσει την δημιουργία. Είναι πολύ παλαιός , τόσο αρχαίος που είδε να ξημερώνουν πολλές ημέρες = νέες Συμπαντικές εποχές.

Μάλιστα από προηγούμενες, παλιές εποχές είχε τη ροπή στις υλικές προσκολλήσεις και είχε κάνει πάλι προσπάθειες που απέτυχαν. Έτσι φαίνεται ότι ο διάβολος ήταν γεννημένος με το μάτι του κολλημένο στη ραδιενέργεια = τη βαριά υλική δύναμη, την ακατάλληλη για τις επιστημονικές εξερευνήσεις, γενικά των ανθρώπων, στα όποια τεχνολογικά ταξίδια προχωρούσαν σύμφωνα με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της επιλογής μέσα από τα άπειρα και φωτεινά λόγια του Θεού.

Όταν ο θεός έβαλε στο Νου και στα χέρια του ΕΠΙΣΤΑΤΗ Του τις άπειρες επιλογές, που όλες καταλήγουν στην αιώνια εξελικτική παραγωγικότητα και την οξύτατη προοπτική, μέσα σε αυτές τις επιλογές δεν υπήρχε η υλική διαδρομή. Γιατί ο υλισμός δεν έχει την αιωνιότητα που φέρνουν τα πνευματικά και νοητά, και ήταν γνωστό ότι εκεί ο άνθρωπος θα κόλλαγε με τις συνέπειες που ζούμε.

Ο Θεός έδειξε το ΥΛΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, όμως άφησε τον διάβολο να μπει εκεί και να παρασύρει ένα μέρος της ουράνιας κοινωνίας. Το ερώτημα είναι

Γιατί έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει?????

Και όταν μιλάμε για αιωνιότητες του χρόνου και του κόσμου, γιατί ΤΩΡΑ????

Πριν 16.000 χρόνια?????

Η απάντηση που θα τρέξουν πολλοί να πούνε είναι = Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!!

Εφόσον υπήρχε το ΑΔΙΕΞΟΔΟ ο άνθρωπος κάποτε θα έμπαινε σε αυτό.

Η δική μου απάντηση είναι αρνητική και δεν έχει καμία σχέση με την όποια ελευθερία. Όμως αυτή η απάντηση δεν λέγεται, ούτε ειπώθηκε ποτέ με γήινα λόγια. Γιατί η αποκάλυψη της λύνει όλα τα μυστήρια και απαντά στα παντοτινά ερωτήματα του πεθαμένου της γης. Θα μιλήσω περιφερικά και ίσως κάποιοι να εννοήσουν, αν και δεν το πιστεύω.

__Θα πω λοιπόν ότι η γέννηση του κακού, στο δεδομένο χρόνο, έχει να κάνει με τη θαυμαστή εξελικτική πορεία του αγαθού στην ερχόμενη ΝΕΑ ΑΣΤΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ.

Η νέα εποχή περνούσε ΠΡΩΤΑ μέσα από τον θάνατο και τον διάβολο. Αν ο διάβολος δεν έβλεπε υλικά δεν θα γνώριζε ο άνθρωπος ΚΑΤΙ που βρίσκεται στην άλλη άκρη του θανάτου, όχι φυσικά την ανάσταση, αλλά πολύ χρειαζούμενο και δεν το είχε.

Χωρίς αυτό δεν θα ήταν δυνατόν να έρθει ο ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ της ΑΥΡΙΑΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ.

Άφησε ο θεός έναν κατώτερο άνθρωπο να μας οδηγήσει στο σκοτάδι της ΑΠΟΡΕΙΑΣ, αφού το ΑΔΙΕΞΟΔΟ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟ στο άνοιγμα της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΠΥΛΗΣ της ΝΕΑΣ ΘΕΩΡΙΑΣ των θαυμάτων , που ετοίμασε το Άγιο Πνεύμα για εμάς όλους.

Φρόντισε πάραυτα ο θεός να σώσει την ανθρωπότητα της θλίψης και τους πεθαμένους με το κάλλιστο δράμα του Γιου Του Ιησού, ο οποίος έβγαλε από εκεί τους γραμμένους να μπούνε στη ζωή.

Για τον Σατανά και τους κολασμένους έχει δρομολογηθεί μια άλλη μακρινή ιστορία, αφανής, Χαώδης, αιώνια και με την τελική μετάνοια, συγχώρεση και επανένταξη των αποστατών. Όμως αυτά πάνε σε άλλα γράμματα που θα γράφονται για μια αιωνιότητα και δεν θα τα βλέπει κανένας παρά μόνον ο ΠΑΤΕΡΑΣ. Αυτό θα είναι και το ΤΕΛΟΣ Της Σατανικής δράσης, η κάθαρση των δαιμονισμένων και η επαναφορά της ΚΑΘΑΡΗΣ ΑΓΑΠΗΣ στην ολότητα της.

Μέχρι να έρθει εκείνη η ημέρα, της ολικής κάθαρσης, η Κόλαση και οι εκεί νεκροί υλιστές, θα υποφέρουν τόσο όσο δεν φαντάζεται κανείς. Μάλιστα θα αποχωρηθεί ( =θα κοπεί ) η μικρή πυραμίδα του κακού από τη Ζωδιακή σφαίρα, θα εγκλειστεί στο Χάος, θα παραμένει εκεί για αρκετό χρόνο, θα ποδοπατηθεί ο Σατανάς, θα συμβούν εκεί ανείπωτα πράγματα και δεν θα φαίνεται η χωρική θέση της Κόλασης.

Και όσα έκανε ο διάβολος στους άλλους θα τα κάνουν αυτοί σε αυτόν και θα τα πάθει ο ίδιος εξαιτίας της άλογης συμπίεσης της ΝΕΑΣ ΚΟΛΑΣΗΣ στην οποία θα βρεθεί σε λίγο.

Στο παρών η πονηριά του στοχεύει τη γη με όπλα όχι δικά του αλλά με εκείνα που αυτός έδειξε στους γήινους συντρόφους του και τα έφτιαξαν αυτοί για αυτόν. Όμως όπως είπα ο Σταυρός και ο Χριστός θα κάνουν τα Σατανικά όνειρα να χαθούν σε μια στιγμή.

Συνέχεια

flox

4) ΔΙΑΒΟΛΟΣ =Δίας + βάλλω

Βάλλω=ρίπτω,προπίπτω,προσβάλλω….,βέλος, βολή, βλητός

Δίας = η στεριωμένη τριαδική δύναμη = Χώρος + Μαγνητισμός + Υλη.

Έχω αναφερθεί στα γραπτά μου για το γράμμα, Δ, και τις ερμηνείες του Δία σύμφωνα με τον επιθετικό του προσδιορισμό. Θα προσθέσω ότι για να ονομάσεις κάτι ως Δία αυτό απαραίτητα θα πρέπει να είναι έμψυχο όν. Δεν υπάρχει κανένα έμψυχο στο Σύμπαν που να μην είναι κάποιος Δίας = τριαδικά δημιουργημένο. Ας τα πάρουμε από την αρχή.

_Πριν τη δημιουργία υπήρχε ο Θεός Πατέρας πληρέστατος εξ Αγίου Πνεύματος. To Άγιο Πνεύμα ήταν και αυτό πλήρες από όλα τα είδη ζωής ως άτομα και πλήθη. Κατέχον τα αγέννητα πρότυπα των όντων και τις δημιουργικές δυνάμεις και παν ότι είναι αναγκαίο για την τελειότατη έκφραση της ΖΩΗΣ.

_ Το πρώτο γεννημένο στον άλλο κόσμο του Θεού είναι και παραμένει το ΧΑΟΣ.

_ Από το Χάος εμφανίστηκαν ο Χώρος και τα Σωματικά αίτια.

_ Τα όντα βρίσκονται μέσα στα ΧΩΡΙΚΑ ΑΥΓΑ, τα λεγόμενα =ΚΟΙΟΙ.

_ Τα σωματικά αίτια, γεννημένα και αυτά, είναι φωτεινά και σε σχήμα Έλικας.

_ Μετά γεννήθηκε ο Μαγνητισμός, από την ένωση της χωρικής δύναμης και των σωματικών αιτίων.

_ Τότε ήταν η εποχή που το Σύμπαν φλεγόταν από τις συνενώσεις των φωτεινών σωματικών αιτίων, τα οποία εγκλωβισμένα στα μαγνητικά τετράεδρα, δημιουργούσαν τις πύρινες φωτιές οι οποίες έκαιγαν παντού στη Γένεση. Η κοσμογονική αυτή εποχή έχει ονομαστεί, από τους αρχαίους Ερμήδες, = η βασιλεία του ΚΡΟΝΟΥ.

_ Στη συνέχεια όσο αυξανόταν η μαγνητική δύναμη αυτή τραβούσε την υλική φωτιά και την έδενε στα γεωμετρικά σχήματα του ΠΑΝΟΣ.

_ Ταυτόχρονα δημιουργόντουσαν η ΠΡΟΝΟΙΑ, η ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ και ο χώρος έδεσε ΑΡΜΟΝΙΚΑ τα γεννημένα, το καθένα στη θέση του.

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ της ΤΡΙΑΔΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ονομάστηκε = ΔΙΑΣ.

_ Τώρα τα πάντα γεννημένα ήσαν η μέσα στα χωρικά αυγά, αγέννητα και αφανέρωτα η γεννημένα στο λόγο της αρμονίας.

Έτσι για να ολοκληρωθεί η δημιουργία τα πάντα πέρασαν από μια μοναδική διαδρομή αλλαγών ως την τελική τους τριαδική έκφραση και έτσι θα μένουν στην απειρότητα του γεννημένου χρόνου, με τις ασταμάτητες ανανεωτικές θεϊκές παρεμβάσεις. Δηλαδή ο άνθρωπος γεννήθηκε τριαδικά δομημένος αλλά πάντα παραλαμβάνει νέα λόγια από το Άγιο Πνεύμα τα οποία του δίνουν την αιώνια εξελικτική προοπτική. Το ίδιο συμβαίνει στο σύνολο των όντων, ως άτομα, πλήθη και το ΕΝΑ Σύμπαν = το συνεχώς ανανεωμένο εξ Αγίου Πνεύματος.

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ = ο καταστροφέας της τριαδικότητας, ο άνθρωπος που τόλμησε να γυρίσει τη δημιουργία ΠΙΣΩ και να σπάσει τα δεσμά του Δία και να ελευθερώσει την αχαλίνωτη φωτιά. Τούτο έπραξε με τη σχάση του πυρήνα των ραδιενεργών στοιχείων, τα οποία στοιχεία είναι και αυτά από ένας Δίας. Έσπασε λοιπόν τα στερεώματα των ραδιενεργών ατόμων και στη συνέχεια η πύρινη λαίλαπα άρχισε να σπάει τις άλλες τριαδικότητες των όντων, με την ασταμάτητη κοφτερή της φωτιά = τις οξύτατες γωνίες του τετραέδρου της.

Τα κοσμικά όντα, όπως άνθρωποι, ζώα, φυτά, κατακάηκαν από το πολύ πυρ και η εισβολή της άφθονης ύλης ( Πρωτόνια – Νετρόνια ) μπήκε στο χώρο που ήσαν τα πνευματικά και νοητά τα οποία συμπίεσε ώσπου σταμάτησε την τριαδική λειτουργικότητα τους. Η Φύση μολύνθηκε με τα δημιουργημένα δαιμόνια = μπερδεμένες και ασύνδετες δυνάμεις, η γη αρρώστησε, μετάλλαξε την ανοιχτή πορεία της και τα όντα πήραν μορφές και δράσεις ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ.

Έτσι γεννήθηκε ο ΘΑΝΑΤΟΣ με τα θλιβερά του πονεμένα.

__ Αυτός που αντέστρεψε τη δημιουργία ονομάστηκε = ΔΙΑΒΟΛΟΣ.

flox

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.

1) Το πρόθεμα δια ετυμ. δεν έχει σχέση με όσα γράφονται, για το σχίσιμο του δύο και τον διαχωρισμό. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι το πολυώνυμο όνομα του Δία. Ο Δίας που μπαίνει μπροστά από σχεδόν ΟΛΕΣ τις λέξεις τις οποίες προσδιορίζει και αποκαλύπτει ακόμα περισσότερα κρυμμένα των λέξεων. Έτσι αν αλλάξουμε το δια με το Δία = τριαδικότητα θα μπορούμε να εξερευνούμε τα άγνωστα αυτών.Πχ.

_ φεύγω = διαφεύγω =φεύγω τριαδικά = με όλες μου τις δυνάμεις.

_ τρέχω = διατρέχω = μέσα από όλες τις τριαδικότητες.

_ σχίζω = διασχίζω = σχίζω τον τριαδικό ( πχ.= ουρανό )

_ φωτίζω = διαφωτίζω = ρίχνω φως τριαδικό =όχι μόνο στα υλικά.

_ τρώγω = τροφή = διατροφή = νοητή, πνευματική, υλική.

_ κινώ = διακινώ = τριαδική κίνηση = ελικοειδής.

_ τριβή = διατριβή = μελέτη και στις 3 δυνάμεις. Δεν θεωρείται σύμφωνα με τα ανωτέρω γραφόμενα επιστημονική διατριβή των υλικών αλλά και των Νοητών και πνευματικών.

_ τάσσω = διατάσσω = τακτοποιώ το καθένα σύμφωνα με την αξία του.

_ σπάω = διασπάω = σπάω την τριαδικότητα η σπάω τριαδικά = καταργώ τριαδικές ενώσεις. Τα μη τριαδικά τα σπάμε δεν τα διασπάμε!!!!! Η σχάση του πυρήνα είναι διά- σπαση της ατομικότητας των ραδιενεργών ατόμων.

_ σπείρω = διασπείρω = στα τριαδικά όντα….διασπορά = το σκόρπισμα σε η στις τριαδικότητες.

_ Μπορώ να γράψω αμέτρητα παραδείγματα όπου το ζητούμενο άγνωστο και κρυμμένο δίνει την τριαδικότητα της λέξης.

Η έννοια <δια μέσου > που έχει επικρατήσει είναι η επιφανειακή ερμηνεία και συνήθως οι άνθρωποι μιλάνε με αυτήν. Όμως ο ερευνητής δεν ψάχνει στην επιφάνεια αλλά σηκώνει μεγάλα βάρη που κρύβουνε τα αληθινά.

Και η αλήθεια του δια είναι = ο Δίας.

5) ΟΦΙΣ η ΦΙΔΙ

Θα μιλήσω πρώτα για το φίδι.
ΦΙΔΙ = φίλος + ίδιος = ο αγαπών μόνον τον εαυτόν του = Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ
φίλος = ο αγαπών, ο στοργικός, ευάρεστος, κλπ.
ίδιος =  δικός ΜΟΥ,  ο ατομικός ΜΟΥ.. Ετυμ. = σανσκρ. Fίδιος

Σε μια σύντομη έρευνα που έκανα στα αρχαία λεξικά παρατήρησα ΟΤΙ = όλες οι λέξεις
που αρχίζουνε από ΦΙ – με γιώτα είναι τόσο ελάχιστες ώστε μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Επίσης αυτές εμπεριέχουν την έννοια της ατομικότητας = το δικόν του, αυτές είναι

φιάλη = το σκεύος που κρατάει απομονωμένο το όποιο περιεχόμενο.
φίτρος = στέλεχος, κλάδος δέντρου, κορμός, = του ενός δέντρου.
φίτυμα = βλαστάρι, απόγονος = μιας γενιάς
φίλτρο =  εκ του φιλέω = εκ του φίλος
φιμός και φιμόω = κλείω, το στόμα = απομόνωση = εγωισμός

ΚΑΙ
ΦΙΛΟΣ = λέξη η οποία μπαίνει σχεδόν σε ΟΛΕΣ τις άλλες, τα εκατομμύρια μιας γλώσσας. Άλλες ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ είναι ευδιάκριτες και πολλές έχουν συντμηθεί έτσι ώστε να θέλουν ειδική μελέτη. Όπως για παράδειγμα η λέξη

Κωνσταντίνος = κώνος + ίσταμαι η οποία μετά από αρκετή έμπνευση = φαίνεται, όμως
Κώστας = κώνος + ίσταμαι = έχει αφαιρεθεί το γράμμα Ν και κάνει ακόμα πιο δύσκολη
την αποκάλυψη της ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ δύναμης.

Έχουμε λοιπόν
φί – ( λος ) + ί-δι -ος = φίδι.

Φίδι = ο άνθρωπος που μεριμνάει εξαιρετικά και αρέσκεται στα του εαυτού του και για κανέναν άλλον έξω από αυτόν. Είναι ο απόλυτος ΕΓΩΙΣΤΗΣ που έχει οχυρωθεί στις Σατανικές ιδιομορφίες του χαραχτήρα του. Εξαιτίας της κουλουριασμένης δράσης, κυρίως επί των αυτών πραγμάτων, που ήσαν και είναι η υλική επιστήμη και ειδικά η ραδιενέργεια, απομονώθηκε από το Συμπαντικό κόσμο και χωρισμένος, μόνος και ξεκομμένος δεν σταματάει ούτε στιγμή να περιφέρεται στα ραδιούργα έργα του.
Έξω από τη μεγάλη αστρική κοινωνία, μόνος, μαζί με τους υποτελείς του, κατοικεί στη μικρή πυραμίδα, στο κάτω άκρο της οχταεδρικής Ζωδιακής ανθρωπότητας.
Εκεί βρίσκεται, χωρικά, η Κόλαση.
Όμως και πριν την απομάκρυνση του, από τον αγγελικό κόσμο, είχε πάντα την ίδια νοοτροπία, του εγωισμού, της απομόνωσης, και ήταν μόνιμα μαγνητισμένος και κολλημένος με τις δικές του επιλογές, του υλισμού ο οποίος φέρνει άμεσα στο αδιέξοδο και στο θάνατο.

Πέρα από τις φιδίσιες συστροφές του είναι ορατό ότι πήρε την ονομασία αυτή και από τον αστερισμό του ΟΦΗ, ο οποίος πρέπει να είναι η γενέτειρα του πατρίδα. Τα στοιχεία αυτά μας οδηγούν ώστε να μάθουμε περισσότερα γι` αυτόν. Ένας άνθρωπος γεννημένος στις παλιές ημέρες = αστρικές εποχές, που δεν κατάφερε με την αγιοσύνη = την αγάπη στις ελεύθερες θεϊκές επιλογές, να προχωρήσει στη Ιερά οδό του Ολυμπισμού της αποθέωσης.
Έτσι κάποτε προσφέρθηκε να μπει στα αγγελικά σώματα, όπου πίστευε ότι ως άγγελος θα ήταν ο επιβλέπων στις ανώτερες επιστήμες των άλλων αγίων. Όμως και εκεί όσα λαμπρά θαύματα τεχνουργούσαν οι άγιοι, αυτός ΖΗΛΕΥΕ και σε κάθε επιτυχία τους αντί να χαίρεται , όπως οι άλλοι, εκείνος στενοχωριόταν γιατί αυτά δεν ήσαν δικά του έργα.
Ανίκανος για την αγάπη άρχισε τα πονηρά του σχέδια, τα υλικά ώσπου αρρώστησε ο Νους του, δεμένος με ότι δεν έπρεπε και ως άγγελος ξανάρχισε τις μυστικές έρευνες μέχρι που αποκόπηκε η δική του δράση από τα των αγγέλων.

Σε παλιότερες ημέρες τον είχαν ανακαλύψει και ΤΟΤΕ προσπάθησε να τα φορτώσει σε άλλους. Όμως έγινε έρευνα στην οποία αποδείχτηκαν οι σατανικές του ενέργειες, μάλιστα οι υλιστικές του μελέτες είχαν ξανά απασχολήσει τους αρχιερείς του Ζωδιακού κόσμου πολύ πριν γίνει άγγελος. Θα είχε ανάψει καμιά ραδιενεργή φωτιά στον αστερισμό του Όφη και ήταν γνωστός από τότε.

Η κατάταξη του στα αγγελικά τάγματα ίσως έγινε δεκτή ακριβώς για να τον σταματήσουν από τις επιστημονικές ραδιουργίες του. Αλλά και εκεί ο πρωτοφανείς εγωισμός του οδήγησε τελικά
στον πυρηνικό πόλεμο που αυτός δημιούργησε στη Ζωδιακή κοινωνία.

Η παραπέρα ήττα του, η εκδίωξη του και η φυλάκιση του για χίλια χρόνια στην κόλαση = 16.000 χρόνια, , η οποία τελείωσε πριν μερικές δεκαετίες, και αφέθηκε ελεύθερος για λίγο χρόνο, είναι γνωστά πράγματα και έχουμε να πούμε πολλά.

Η παρομοίωση του με το φίδι συμπίπτει απόλυτα με τη συμπεριφορά του ζώου κυρίως ως προς την εδαφική προσκόλληση, δεν έχει πόδια, χέρια, φτερά και σέρνεται στη γη = ύλη = υλισμός.
Δεν υπάρχει κάποιο άλλο ζώο να φέρνει σε μεγαλύτερο βαθμό τα χαρακτηριστικά του απόλυτου υλικού.

Στην ιατρική έχουν ως έμβλημα ένα κλαδί και το φίδι. Δεν ξέρω αν είναι ένα τυχαίο σημερινό σύμβολο, όμως έχω την πεποίθηση ότι είναι πανάρχαιο και συμβολίζει τον κλάδο του δέντρου της ιατρικής επιστήμης η οποία αναπτύχτηκε για να ασχοληθεί με την ίαση από τις αρρώστιες που έφερε στον άνθρωπο και στη φύση ο ΦΙΔΙΣΙΟΣ καταραμένος της ραδιενέργειας.

Τα φίδια λοιπόν δεν έχουν καμία σχέση με τον διάβολο παρά μόνον τις Ερμητικές παραβολές και
ούτε ο Σατανάς μεταμορφώθηκε σε φίδι, αλλά απέκτησε τη θηριώδη ουσία του φιδιού, το οποίο και αυτό είναι απομονωμένο, πονηρό, ερπετό και ρίχνει το φαρμάκι που σκοτώνει ακόμα και τον άνθρωπο.

Θα πω επίσης δυο λόγια για τον εγωισμό. Τί είναι και γιατί σκοτώνει???

Η εγωιστική δύναμη στη πραγματικότητα είναι η επί πλέον παραχώρηση της τριαδικότητας από τον θεό προς κάθε δημιούργημα την οποία έχει ανάγκη στην αιώνια εξελικτική του πορεία. Χωρίς αυτή τα πάντα θα παρέμεναν στάσιμα και τελικά πεθαμένα. Δίνεται ο νέος λόγος , ο φέρων τα ανανεώσιμα και δια αυτού η δημιουργία άγεται στην ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Τα όντα παίρνουν τον προσφερόμενο Άγιο Πνεύμα και με αρμονία συναλλάζονται τα παλιά με τα νέα και έτσι έρχεται
η Συμπαντική επικοινωνία και η άνοδος  προς τον Πατέρα.

Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ αντί να πάρει τα νέα και να αφήσει τα παλιά τα κρατάει ΟΛΑ στον εαυτόν του. Το αποτέλεσμα είναι η ανανέωση να μη συντελείται και συνέχεια η παραχωρούμενη δύναμη να στοιβάζει δαιμόνια τα οποία χτίζουν φράγματα και υψηλά τοιχώματα που εμποδίζουν την επικοινωνία του εγωιστή με τα άλλα όντα. Έτσι αποκόβεται η οποιαδήποτε συναλλαγή της ατομικότητας προς τα έξω με τα γνωστά επακόλουθα που γνωρίζουμε.. το θάνατο, την αρρώστια, τα γηρατειά, τον πόνο, τη συντριβή κλπ.

Ο φιδίσιος εγωιστής τελικά είναι ΑΝΟΗΤΟΣ, ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΣ, ΧΑΖΟΣ, ΨΕΥΤΗΣ, ΚΑΚΟΣ, και αρρωστημένα ΝΕΚΡΟΣ.

flox

2) Θα ξαναδούμε τα περί φιδιού.

Όπως είπα η λέξη φίλος μπορεί να ενωθεί με ΟΛΕΣ τις λέξεις μιας γλώσσας. Η συνένωση που θα προκύψει άλλοτε είναι εμφανής και αρκετές φορές, κυρίως στα ονόματα, πρέπει να μην είναι πολύ ευδιάκριτη. Το γεγονός της ονοματολογίας των όντων έχει το μυστήριο του που κρύβει άγνωστες δυνάμεις τις οποίες αν ανακαλύψεις έχεις την υπεροχή έναντι όποιου κινδύνου. Γιατί τα ονόματα γράφουν τους χαραχτήρες, ακόμα και τη διαδρομή των όντων στην εκάστοτε ανανεωμένη ιστορία της αιώνιας ζωής. Δηλαδή τα πάντα όντα αλλάζουν ονομασίες μπαίνοντας στους καινούργιους δρόμους της Συμπαντικής αλλαγής. Τα ονόματα φυσικά και των ανθρώπων δεν είναι τυχαία αλλά σύμφωνα με τα δεδομένα στοιχεία του καθενός και δείχνουν τα πάντα στη ζωή του και όλα ορίζονται από το Θεό.

Έτσι στο φίδι μπορούσαν να γίνουν 3 συνενώσεις

_ φίλδι, _ φιλίδι και _ φίδι

Στις πρώτη φαίνεται ΠΟΛΥ το φίλ-ος και αρκετά δύσκολα το ίδιος.

Στη δεύτερη είναι φανερά και τα δύο.

Ενώ στην 3η είναι ορατό το ίδιος και εννοείται το φίλος, είναι δε η κάλλιστη σύνθεση που λέει και δεν λέει τα μυστικά της.

Flox

6) ΟΦΙΣ
Σύμφωνα με την ποιητική Αλφάβητο, της οποίας γνωρίζω
τα μισά περίπου γράμματα, μπορώ να δώσω τις κρυμμένες δυνάμεις της λέξης
διαβάζοντας αυτές στα γράμματα της.

__ Ο = χώρος. =  σφαίρα, περιφορά, δημιουργία, =  Ον.
__ Φ = φώς. = η ακτίνα φωτός που δια- περνάει το χώρο,
από την απειρότητα στην αιωνιότητα.
__ Ι = ταχύτητα. = η ίδια η ακτίνα φωτός στην ανοιχτή και άπειρη πορεία της.
__ Σ = λόγος.

ΟΦΙΣ = χώρος τον οποίο διαπερνάει το φως με την ταχύτητα του λόγου του.
Δηλαδή δεν παραμένει εκεί η αιώνια φωτεινότητα, γιατί αν μείνει αυτή θα περιφέρεται περί του αυτού κύκλου = Εγωισμός.

Πέρα από την Ερμητική γραφή έχουμε τον Όφη άνθρωπο = τον εγωιστή, όπως έδειξα στο φίδι. Ας δούμε περισσότερο ΑΥΤΟΝ που εξαιτίας του περνάμε τα δεινά της ΣΑΡΚΑΣ. Η πανάρχαια διαστροφή της αλήθειας σχετικά με αυτόν τον άνθρωπο έχει να κάνει με την πνευματικότητα του που στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΧΕΙ.
Έτσι οι άνθρωποι παρεξηγώντας τα ιερά γράμματα, έκαναν την ΠΕΤΡΑ = ΑΕΡΑ και το κατώτατο το ανέβασαν στο ύψος του Θεού. Τούτο σημαίνει ότι τον υπερέβαλαν πάνω από όλα τα όντα του Σύμπαντος και τον κατέταξαν
απέναντι στο Δημιουργό ως αναγκαίος για τη δήθεν ισορροπία της δημιουργίας.
Όταν μιλάει ο διάβολος με το Θεό και το Χριστό, με συνδιαλέξεις υποστηρίζοντας τις
δαιμονικές του επιλογές, είναι κατανοητό γιατί το ΤΙΠΟΤΑ  υψώθηκε εκεί ψηλά.

Εγώ θα πω ότι ΠΟΤΕ ο διάβολος δεν μίλησε με το Θεό η το Χριστό και με κανέναν από τους ανώτερους ανθρώπους της ιεράς οδού, τους άγιους της Συμπαντικής ανθρωπότητας. Η απόσταση του από το φως είναι τόσο μακρινή όσο κανενός άλλου έτσι  που η όποια συνομιλία με το Θεό γίνεται αδύνατη. Αφού τα κοντινά στον Πατέρα ακούνε άμεσα και λαμβάνουν καθαρό το Άγιο Πνεύμα , ενώ τα απόμακρα έχουν χάσει τον συντονισμό και ο εγωισμός μεταβάλλει όσα κάποτε φθάσουν εκεί, τα οποία μετατρέπει σε ψευδές σκότος.
Είναι ο φυσικός ΝΟΜΟΣ περί της ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ = τα κοντινά σε κάποιο συμβάν =  το βλέπουν, ακούνε και το γνωρίζουν, τα μακρινά = δεν το είδαν, ούτε το άκουσαν και όταν η φήμη πάει στο χώρο τους μεταφέρει μόνο ψέματα,
αφού οι αγωγοί έχουν μολυνθεί.
Ο Χριστός ως ο πλησιέστερος όλων στον Πατέρα είναι ο παντοτινός συνομιλητής με ΑΥΤΟΝ και ο ΠΡΩΤΟΣ που λαμβάνει τα νέα λόγια του καταβαίνοντος Αγίου
Πνεύματος . Για αυτό είναι ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ, ο ΑΨΕΥΔΗΣ, ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ και ο φέρων τη ζωή, αφού αυτός παραλαμβάνει τις Συμπαντικές ανανεώσεις με τις οποίες ανοίγει την αιωνιότητα των όντων. Είναι φανερό ότι ο διάβολος, ακόμα και ως άγγελος, ποτέ δεν ήταν κοντά στο Θεό.

Οι παρερμηνείες προέρχονται από κάποια ιερά κείμενα τα οποία αυτά λένε άλλα και
οι άνθρωποι τα ερμηνεύουν τελείως διαφορετικά. Θα πω ένα παράδειγμα.

Τότε ο Ιησούς ανήχθη εις την έρημον υπό του Πνεύματος πειρασθήναι υπό του
διαβόλου, και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα και νύχτας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε. και προσελθών  αυτώ ο πειράζων είπε’ ει Υιός Θεού ,
ειπέ ίνα οι λίθοι ούτοι άρτοι γένωνται. ο δε αποκριθείς είπε’ γέγραπται, ουκ επ`άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ`επί παντί ρήματι εκπορευομένω δια στόματος Θεού. τότε  παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις την αγίαν πόλιν, και ίστησιν αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού / και λέγει
αυτώ’ ει Υιός ει του Θεού, βάλε σεαυτόν κάτω’ γέγραπται γαρ ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σού, και επί χειρών αρούσι σε, μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου, έφη αυτώ ο Ιησούς’ πάλιν γέγραπται, ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου. Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν λίαν, και δείκνυσιν αυτώ πάσας τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών / και λέγει αυτώ’ ταύτα πάντα σοι δώσω, εάν πεσών προσκυνήσης μοι, τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς’ ύπαγε, Σατανά’ γέγραπται γαρ , Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις. Τότε αφίησιν αυτόν ο διάβολος, και ιδού άγγελοι προσήλθον και διηκόνουν αυτώ. Ματθαίος /κεφ= 4 /1-11  και

Και ευθύς το Πνεύμα αυτόν εκβάλει εις έρημον’ και ην εκεί εν τη ερήμω ημέρας
τεσσαράκοντα πειραζόμενος υπό του Σατανά, και ην μετά των θηρίων, και άγγελοι διηκόνουν αυτώ. Μάρκος / 1/ 12-13.

Αν πάρουμε το ανωτέρω κείμενο ως έχει, γεγονός που έκαναν οι Χριστιανοί από πολλών αιώνων, όπως και οι σημερινοί, οι παρερμηνείες δημιουργούν ΠΟΛΥ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ γεγονότα, τα οποία ξεφεύγουν μακριά από τα αληθινά γραμμένα. Ενώ πολλοί γνωρίζουν ότι τα ιερά κείμενα μεταφέρουν άλλα λόγια επειδή αδυνατούν να τα δουν καταλήγουν στην επιφανειακή ερμηνεία, παίρνουν τα γραπτά ως έχουν, γίνονται οι σπουδαίοι μελετητές του Θεϊκού λόγου και στη συνέχεια διδάσκουν τα ψέματα στις θεολογικές σχολές, στην εκκλησία και στις απαγγελίες των λόγων τους. Εγώ δεν κρίνω ΤΙΠΟΤΑ και ΚΑΝΕΝΑΝ γιατί πιστεύω ότι όσα κάνουν οι άνθρωποι καλώς η κακώς όλα βρίσκονται υπό το θέλημα του θεού και έτσι μόνον έπρεπε να γίνουν. Όμως πιστεύω ότι τελικά ήρθε ο καιρός να φανεί
η αλήθεια στα πάντα.

Πολλά γραμμένα, για να μην πω ΟΛΑ  από τον μαθητή Ματθαίο, όπως αι από
τον Λουκά ο οποίος γράφει ακριβώς τα ίδια, μας ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ αγρίως.
Τί λένε λοιπόν τα ευαγγέλια?
Ας δούμε!!!!!

1) ο Χριστός πήγε στην έρημο για 40 ημέρες και 40 νύχτες για να πειραστεί από τον διάβολο. Η πράξη αυτή έγινε αιτία να δημιουργηθούν τα ξωκλήσια, ο μοναχισμός με τα πολλά μοναστήρια, σε γκρεμούς και βουνά έτσι που να βρίσκονται όσο γίνεται μακρύτερα από τον υπόλοιπο κόσμο.
2) Βλέπουμε τον διάβολο ως σούπερμαν στη γη που έχει την ικανότητα
να απαιτεί  από το Χριστό να τον προσκυνήσει. Δηλαδή
_ ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ του Σύμπαντος να πέσει στα πόδια του ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ απάνθρωπου.
_ Τον Χριστό που περπάτησε επάνω στη θάλασσα και τον διάβολο να ΠΕΤΑΕΙ
κουβαλώντας τον Χριστό πότε στη ιερή πτέρυγα  και άλλοτε στη κορυφή πανύψηλου βουνού.
_ Να δίνει εκείνος που δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ στον ΕΧΟΝΤΑ τα πάντα..
_ Να πεινάει ΑΥΤΟΣ που με 5 ψωμιά τάισε 5 χιλιάδες κόσμο.
_ Να τον σπρώχνει στον γκρεμό.
_Να τον εκβιάζει να κάνει τις πέτρες = ψωμί
_Να του προσφέρει τα βασίλεια και τη δόξα της γης.
– Και το σπουδαιότερο να συνομιλεί ο ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΣ με τον ΑΜΟΛΥΝΤΟ,
την στιγμή που το ακάθαρτο είναι αδύνατο ακόμα και να δει από μακρόθεν
το ΟΛΟΚΑΘΑΡΟ.
Τι συμβαίνει λοιπόν 2 ευαγγελιστές έγραψαν ψευδή λόγια?
Φυσικά ΟΧΙ αλλά άλλα λένε αυτοί και άλλα καταλαβαίνουν και πράττουν οι άνθρωποι και όχι μόνο στη Χριστιανική θρησκεία αλλά σε ΟΛΕΣ.

Οι απαντήσεις έρχονται άμεσα όταν δούμε
1) Ότι ο άνθρωπος διάβολος δεν κατοικεί στη γη αλλά στην Κόλαση,
όπου κρατείται φυλακισμένος εκεί 16.000 χρόνια και έχει να πατήσει εδώ από την εποχή που παραπλάνησε τους μακρινούς προγόνους μας, στη τότε ΕΔΕΜ της Αφρικής.
_ Πέρασαν 16.000 χρόνια, υπάρχει ένας γήινος που να είδε, στο ξύπνιο του,
τους διαβόλους να αλωνίζουν στον πλανήτη μας?
_ Αν ζούσαν εδώ δεν θα τους έβλεπε όλος ο κόσμος να καταστρέφουν
τα πάντα και να αφεντεύουν αυτοί τη γη και όχι οι γήινοι άρχοντες?
_ Αν ήσαν στη γη θα την είχαν μετατρέψει ήδη σε πραγματική Κόλαση προ πολλών χιλιετιών. Και Κόλαση όχι όπως την βλέπουν κάποιοι αλλά ούτε ένα δέντρο δεν θα είχε απομείνει όρθιο και καταστροφές που δεν φτάνει η φαντασία μας.

2) Ο πετροσώματος και αργοκίνητος, λόγω της συμπιεσμένης ύλης
πως είναι δυνατόν να είναι ταυτόχρονα και πνευματικός και παντού παρών?
_ Και ένας ενενηντάχρονος γέρος τρέχει πολύ πιο γρήγορα από τον
Σατανά, τον παραφορτωμένο με ραδιενέργεια.
_ Ένα παιδί πεντάχρονο και δίχρονο και χρονιάρικο είναι πολύ εξυπνότερο από τον διάβολο ο οποίος εξαιτίας των έργων του γύρισε αρκετά πίσω στο χρόνο τη δημιουργία.
_ Στη γη δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πιο ΧΑΖΟΣ από αυτόν!!!!! .
_ Πως μπόρεσε λοιπόν να κοροϊδέψει για τόσες χιλιετίες τους γήινους και μάλιστα εν απουσία του?

Για όλα φταίνε οι διαβολικές μεταφράσεις των ιερών γραφών και τούτο
θα αποδείξω ευθείς αμέσως.

_ Ο Χριστός δεν πήγε ποτέ σε καμία έρημο για περισυλλογή κα συνομιλία
με τον Πατέρα Του. ανήχθη εις την έρημο υπό του πνεύματος. Τι να πω εγώ,
το λέει το ίδιο το γραπτό = υπό πνεύματος, δηλαδή όχι με το σώμα του, δεν πήρε μία μέρα τα βουνά και περπάτησε – περπάτησε έως να φτάσει στην ερημιά. Για να καταλάβουμε την πραγματικότητα πρέπει να δούμε το Χριστό όχι μόνον ως Θεάνθρωπο αλλά ΠΡΩΤΑ ως κοινό άνθρωπο. Και για να τον δούμε έτσι πρέπει να ανοίξουν τα μάτια της ψυχής ώστε να φτάσει το φως στην ελεύθερη
Συνείδηση μας, με τη βοήθεια πάντα του Θεού. Και για να γνωρίσουμε τα απόρρητα θα πάμε πίσω στο χρόνο, τότε που έγινε το Θαύμα της ενσάρκωσης του άσπιλου φωτός .

Ο χριστός γεννήθηκε στη γη, θαυματουργικά, ως ΣΑΡΚΙΝΟΣ και θνητός όπως όλοι μας. Τούτο σημαίνει ότι πρώτα έκλεισαν τη μνημοσύνη της ψυχής Του έτσι που να μη θυμάται την προηγούμενη θεϊκή του καταγωγή,
ώστε να βιώσει τα πάντα γήινα όπως όλοι οι αμαρτωλοί κάτοικοι με τη μόνη διαφορά ότι ΑΥΤΟΣ παράμεινε ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ.

Ήρθε λοιπόν ο Χριστός μέσα στον Σατανισμό = στον υλικό παραφουσκωμένο κόσμο μας να βιώσει τα υλικά και δαιμονικά, να πονέσει από τα πέτρινα φορτία της υλικής τεχνολογίας και μέσα από τη μεγάλη αρρώστια να βγει νικητής, ελεύθερος και αναστημένος. Ώστε να αναστήσει και τους άλλους αρρώστους.
Από παιδί έπαιζε όπως τα άλλα παιδιά και μεγάλωσε όπως οι άλλοι νέοι της εποχής του. Ήταν μάλιστα ξυλουργός, κατεργαζόμενος τοιούτως την υλική τέχνη και όχι τη Νοητή και πνευματική, δηλαδή ζούσε όπως όλοι οι άνθρωποι της γης.

Όμως η έλευση Του εδώ δεν είχε σκοπό την ενασχόληση Του με τα υλικά. Αν και
αποκομμένος από το παρελθόν Του ο Πατέρας Του από νήπιο σχεδόν Του ΜΙΛΟΥΣΕ, όχι στη φαντασία η στον ύπνο, αλλά στην ελεύθερη Συνείδηση, στην κατάλευκη αρμονία του Νου και τα λόγια Του έφταναν μέχρι το βάθος, στην καρδιά της ολοκάθαρης ψυχής Του.Έτσι από μικρός άρχισε να γνωρίζεται με τον Πατέρα Του και ασταμάτητα μάθαινε το ποιός ήταν στην πραγματικότητα και για το σωτήριο έργο που ήρθε να επιτελέσει στη γη.

Ο Χριστός ενώ ζούσε μέσα στα διαβολικά και Σατανικά ταυτόχρονα έβλεπε τα ανώτερα Νοητά και Πνευματικά. Είδε τη σοφία της δημιουργίας, την αγιότητα του Αγίου Πνεύματος, το λαμπρό ουράνιο κόσμο και τακτικά ερχόταν σε επαφή με τους αγίους και τους αγγέλους της κοινωνίας των άστρων. Έτσι πορεύθηκε σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού οι οποίες δεν σταμάτησαν μέχρι το τέλος. 

Όταν μεγάλωσε και λίγο πριν την έξοδο του στο κόσμο πραγματοποίησε
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ στην ΕΡΗΜΟ.

Ήδη ζούσε σε 2 κόσμους, τον ΥΛΙΚΟ και τον ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ που του έδειξε ο Θεός και ήρθε καιρός να επιλέξει τον ένα και να πατάξει τον άλλο. Γεγονός λίγο δύσκολο αφού στον υλικό κόσμο ήσαν τα άτομα που αγαπούσε, όπως η μητέρα του, ο πατέρας του, οι συγγενείς, φίλοι, συχωριανοί και όλα όσα είχε ζήσει μέχρι τότε. Μπροστά του είχαν φθάσει οι ημέρες της θυσίας και ο φόβος κατέλαβε τον Χριστό στη κοινή ουσία του γήινου, όπως ακριβώς φοβούνται όλοι οι άνθρωποι της γης.
Ακριβώς τότε έφυγε στην ερημιά του εαυτού του, αν και βρισκόταν μαζί με τους γύρω του, τους οποίους αγνοούσε γιατί ΑΥΤΟΣ ήταν φευγάτος από τα δίπλα του δρώμενα. Το γεγονός αυτό έγινε αντιληπτό από τους οικείους του, οι οποίοι του μιλούσαν και απάντηση δεν έπαιρναν σε σημείο που φοβήθηκαν για την υγεία του.
Στην απομόνωση του βρέθηκε αντιμέτωπος με 40 ημέρες = φωτεινές σκέψεις και
συνομιλίες με τον Πατέρα του που του έδωσαν τις απαιτούμενες ψυχικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει το θάνατο. Επίσης και 40 νύχτες =  απελπισίας, θλίψης και πόνου. Τις νύχτες εκείνες αντιμετώπισε όλες τις δύσκολες υλικές προκλήσεις, όπως
_ Μπορώ με τις θεϊκές δυνάμεις μου να αποφύγω το θάνατο και να συνεχίσω
την υλική ζωή .
_ Μπορώ να γίνω βασιλεύς στα γήινα έθνη.
_ μπορώ να πέσω και εγώ κάτω στις πέτρες της ύλης χωρίς να πονάω.
_ Μπορώ να κάνω τις πέτρες = τα υλικά , πνευματικά ψωμιά.

Και τότε ο Χριστός ΠΕΙΝΑΣΕ = τον ΥΛΙΣΜΟ

Όμως ξεπέρασε όλες τις υλικές προσφορές, οι οποίες είναι διαβολικά
και Σατανικά γεννήματα, που δεν έχουν καμία προοπτική στην αιώνια πραγματικότητα. Τον βοήθησε φυσικά ο ίδιος ο Θεός με τα αγγέλματα της ανάστασης και της ουράνιας δόξας αυτού.

Έτσι ο Χριστός έδιωξε τα διαβολικά και Σατανικά  και κράτησε τα πνευματικά και Θεϊκά. Έκανε την επιλογή του που ήταν ο δρόμος προς τον Γολγοθά και τον Σταυρό. Και είπε
Ύπαγε Σατανά = ας φύγει ο υλικός κόσμος από μένα, όπως είπε και στο σταυρό  μετά την αρχική απάρνηση περί του ποτηρίου τούτου = γεννηθήτω το θέλημα Σου.

Έτσι ο Χριστός δεν υπέκυψε στις ανθρώπινες αδυναμίες και απομακρύνθηκε από τα Σατανικά και διαβολικά και μαρτύρησε φρικτά για να σηκώσει πάλι την πεσμένη ανθρωπότητα και να νικηθεί ο διάβολος.

Το γεγονός του πειρασμού του Χριστού στις Σατανικές και διαβολικές ιδέες είναι ΚΑΤΙ που έπρεπε να συμβεί αφού ήρθε στη γη των δαιμονίων. Το αντίθετο θα ήταν ανεξήγητο και θα έδειχνε ότι ο Ιησούς δεν πήρε χαμπάρι τι συμβαίνει στον εδώ κόσμο. Τις ημέρες του πειρασμού του ο πραγματικός άνθρωπος διάβολος και Σατανάς ήταν εγκλεισμένος και σε συνεχή επίβλεψη από τους αγγέλους , ανίκανος για την παραμικρή δράση πολύ περισσότερο για πνευματικά ταξίδια από την Κόλαση στη γη. Τον έδιωξαν πριν 16.000 χρόνια και από τότε μόλις στον 20ον αιώνα ξανάρθε στη γη και θα δούμε πως.

flox